Wycieczka na Hvar

Dziś taka paskudna pogoda... Leje i wieje... 

Przypominam, że mamy środek zimy, ale ona chyba zapomniała do nas przyjść. 

Chciałam Was serdecznie zaprosić na Hvar - podobno najpiękniejsza chorwacką wyspę. 

Wyobraźcie sobie, że jest gorąco, słońce praży, pachnie rozmarynem i lawendą, leżycie na plaży a stopy obmywa wam cieplutka, słona morska woda.  

Czego chcieć więcej w taki dzień ja dziś?? 

Z rana pojechaliśmy do Drvenika na prom. 

Wjechaliśmy jako ostatnie wa samochody. Uff...

Biegiem pędziłyśmy po bilety a kierowcy już czekali na promie. 

Płynęliśmy szybko, nawet za bardzo nie bujało. 

Dopłynęliśmy do Sucuraju...

Ruszyliśmy na drugi koniec wyspy. Droga zajęła nam około godziny.

Drogi początkowo były niezbyt szerokie i bardzo kręte. 

Miejscami tuż za końcem asfaltu były głębokie rowy, bez żadnych barierek... 

Nie chciałabym tam jechać nocą...

Potem drogi były już szersze i wiły się wśród gór... Szkoda tylko że lawenda już przekwitła...

Najpierw pojechaliśmy do miasteczka Stari Grad. 

Jest to najstarsze miasto na wyspie Hvar, założone w 384 r. p.n.e. przez Greków z wyspy Parosa na Morzu Egejskim. Jego pierwotna nazwa to Faros. 

Do 1331 r. Stari Grad był stolica wyspy, potem Wenecjanie przenieśli centrum administracyjne 

do miasta Hvar. 

Urocze, stare miasteczko, niewielkie i przytulne. 

Z rana było przyjemnie pusto, jadłam przepyszne lody lawendowe - chyba najlepsze jakie do tej pory jadłam w Chorwacji. Słońce jeszcze tak mocno nie grzało, 

miło było spacerować między starymi budynkami. 

Do Hvaru trzeba było jeszcze jechać około 30 minut. Przejeżdżaliśmy na druga stronę gór. 

Hvar przypominał mi bardzo Trogir, szczególnie nabrzeże. 

Jakby mnie tam kto postawił, to bym się nie zorientowała chyba. 

Najpierw wdrapaliśmy się na twierdzę. Piękne widoki na port, zatoczkę i miasto...

Potem poszliśmy na pizzę do jakiejś pizzerii w porcie. 

Jak się najedliśmy, poplątaliśmy się po starówce, po porcie.

Jeszcze ostatni rzut oka na twierdzę i z powrotem przez całą wyspę do Sucuraju...

Spieszyliśmy się, bo baliśmy się, że znowu będzie duża kolejna na prom, że się nie załapiemy i nie daj Boże będziemy musieli nocować ;) na Hvarze.  

Ale kolejki w ogóle nie było i w sumie mogliśmy jeszcze trochę pozwiedzać. 

No ale będziemy mądrzejsi o te doświadczenia, jak pojedziemy w tym roku, 

będziemy wiedzieli co robić.