Mieczysław i inne koty

Witam! Czy u was też ciągle leje???

Co za pogoda paskudna. 

Gdzie ten piękny, słoneczny, żółciutki od liści październik??!!

Dziś będzie dłuuugi post o naszym Mietku...

Mietek rośnie jak na drożdżach. Wazy już 1,3 kg, a jak go wzięliśmy ważył zaledwie 40 dag. No ale jak się tyle je, to nie ma się co dziwić. Do tego wypiękniał, ma cudna aksamitna sierść... 

No i w ogóle jest czadowy!!

Zapraszam na sesję zdjęciową... 

Mietek uwielbia wszędzie wchodzić... Czego by się otworzyło, on już siedzi w środku, 

Jest też bardzo towarzyski. Musi towarzyszyć przy każdej czynności, nawet przy prasowaniu. 

A spanko tylko tam gdzie jest ciepełko...

Lubi też u swojego Pana na kolankach. 

Dzieci zasnęły...

 

Jak jest ponuro na dworze, zakopuje się kocyk... 

Nabrał kolorów - umaszczenie zrobiło mu się fajne... Ma takie dziwne pręgi i aksamitne, bardzo krótkie futerko na grzbiecie. 

 

No ale najlepiej na kaloryferze... 

Albo pod kaloryferem... nieważne, byle z którejś strony grzało. 

Na parapecie też może być, tylko ptaszków jeszcze nie ma w karmniku. 

Nie ma jak sjesta po pysznym śniadaniu. 

Mietka tyle. 

A to puchate poniżej to Fredek, kot, który został u mojej mamy. 

Ma 17 lat, jest mieszanką persa i dachowca. Ma długą sierść, ale taką jak zwykły kot. 

Na zimę robi się puchaty i wygląda jak kulka. 

 

A w niedzielę byliśmy na wystawie kotów rasowych. Udało mi się zrobić kilka zdjęć tych piękności. 

Na koniec drugi, zaraz po najpiękniejszym kocie na świecie - rosyjski niebieski. 

No i wreszcie najpiękniejszy kot na świecie - Mietek. Ciekawe czy są wystawy kotów nierazowych. Przecież wśród dachowców, mieszańców itp. też trafiają się ciekawe okazy, z oryginalnym umaszczeniem, sierścią czy innymi walorami. 

A tak wygląda nasze łóżko o poranku (ciemną nocą). 

Tam gdzie leży mała poduszeczka, leżałam ja.