Misio na sznurku - cz. II

Dziś od rana świeci piękne słońce... od razu człowiek ma lepszy nastrój :)))) 

To nic, że dopadł nas wirus i trzymał cały weekend, podczas gdy na dworze świeciło piękne słońce i można było iść na spacer albo gdzieś pojechać... 

Dziś jest już dobrze. I też świeci słońce. W cieniu co prawda jest dosyć chłodno, nie rozpuszcza się wcale śnieg ani lód a w dodatku trochę wieje... 

Ale przez okno pogoda jest piękna... już bym chciała wiosnę... 

W zeszłym roku 17 marca byliśmy pierwszy raz na działce. To był taki pierwszy cieplutki weekend. A potem było zimno chyba cały kwiecień ... Pamiętam że chodziliśmy w samych bluzkach a Julka w bluzie i cieniutkiej czapeczce... wszystko jeszcze spało, ale było ciepło... 

Wystarczy trochę słońce, żeby człowiek miał chęć do życia :) 

Mi już starczy tej zimy, była piękna w tym roku, ale już sobie może iść... 

Ja już potrzebuję gdzieś pojechać, potrzebuję ciepła, jakiegoś spacerku... a nie tylko kurtki, kozaki, czapki i zimno... Niestety na razie nie zapowiada się żaden wyjazd, bo planujemy remont na koniec kwietnia, więc wcześniej niż na początku maja to o żadnym dłuższym wyjeździe nie ma co marzyć... jeśli już to 1-2 dni na działkę w pierwszy weekend po świętach. Ale to wszystko zależy od pogody. 

Ale ja poczekam!! Tyle czekałam to i poczekam do maja... 

A tymczasem pokazuję mojego misia...

Miałam sporo czasu w weekend żeby haftować. 

Muszę nawet przyznać, że w sobotę to mi haftowanie zbrzydło, tak długo haftowałam... 

Wczoraj wzięłam się za przygotowanie materiału na obrus i brakujące szelki do firanek. Przy okazji pocięłam trochę materiału w kwadraciki na patchwork... nie wiem co prawda kiedy coś zrobię, ale miałam chwile to trochę pocięłam... niech leży. 

Zdjęcie nie jest piękne, ale wolę haftować niż wyciągać aparat, robić nim ładne zdjęcia i potem tracić czas na zgrywanie i obróbkę... Mam też ładną ramkę, muszę tylko zamówić passe-partout. 

Na koniec trochę zdjęć...

I Julka...